Eerste week!

Hier dan eindelijk ons eerste reisverslag. We zijn de afgelopen tijd erg druk geweest, en ook de internetverbinding is momenteel erg slecht.
Maandag 5 januari zijn we ( Aart, zijn moeder, Mathilde, Mariska) uit Nederland vertrokken. Na een tussenlanding in Istanbul, kwamen we rond middernacht aan in Addis Abeba, Ethiopië. Het duurde even voordat de moeder van Aart haar visum had, en we onze koffers hadden. Toen Mathilde en ik bij de bali stonden om ons paspoort en visum te laten controleren moesten we erg lachen. De jonge jongen die ons hielp pakte mijn paspoort, keek naar mijn foto en naar mij en zei ‘wow wow’. We gaven hem een papiertje waar een Ethiopisch telefoonnummer op stond ( dat moeten ze hebben anders kom je niet zo makkelijk binnen) en toen hij onze paspoorten terug gaf, vroeg hij of hij het papiertje met het telefoonnummer mocht houden.. Maar we vonden het een beetje zielig als Aart gestalkt zou worden dus we hebben het niet toegelaten haha. Al met al, het was rond 3 uur ’s nachts toen we arriveerden bij ons hotel. Hier konden we een paar uurtjes slapen. De volgende dag vlogen we om 12uur naar Mekelle. We waren ontzettend blij om weer terug te zijn op het project! We werden hier enthousiast ontvangen door iedereen die ons nog herkende van vorig jaar. Het is echt goed om weer hier te zijn! Later op de middag werden we naar Douglas en Messi gebracht. Deze Amerikaanse man is getrouwd met een Ethiopische vrouw. Ze hebben een zoontje van 1,5; Noah. De tijd dat we hier verblijven, slapen we in hun huis.
Woensdag was het hier kerst. In verband daarmee is de rest van de week het project gesloten. Wel fijn voor ons, hebben we even de tijd om wat vrienden te bezoeken etc. Voor de lunch waren we uitgenodigd bij een van de weeshuizen. Alle kinderen van de weeshuizen kwamen hier heen. Daarna zijn we met wat jongens van het weeshuis bij ‘mami’ wezen koffiedrinken en naar een (geschiedenis/oorlog)museum geweest. De verschillen wat prijzen betreft zijn lachwekkend. Voor de entree moesten zij 3 birr betalen en wij 40 birr.
Donderdag hebben we Messi geholpen met het bakken van brood. Ze maken speciaal voor ons extra veel brood. Gelukkig kan ze dat best heel goed, dus we hebben niks te klagen!
Vrijdagmiddag wilde Messi graag met ons naar de kapper. Voor ons werden het weer vlechtjes, dit keer met nep haar( paarden haar ofzo?). Van te voren spraken we een prijs af met de kapper, maar achteraf wilde ze toch meer geld hebben. Als we hadden geweten dat we 4 uur lang stil moesten zitten op een niet al te comfortabele stoel terwijl de kapster aan ons haar trok, hadden we er misschien een paar keer meer over nagedacht .
Zaterdag hebben we lekker een beetje uitgeslapen. Daarna zijn we naar Tigist geweest, een lieve vriendin die hier op het project werkt. Ze maakte voor ons een koffieceremonie, had eten gemaakt en probeerde ons vol te proppen met koekjes, bananen en popcorn. ’s Avonds hadden we een bruiloft van een kennis/vriendin van Messi. Zij ging trouwen met een Fransman. Gezien er dus wat meer geld beschikbaar was dan normaal gesproken, werd het feest gevierd in een hotel hier in de stad. We hebben ontzettend gelachen om de manier hoe dat hier gedaan word. Eerst huppelden de 8 getuigen rond de auto waar het stel nog in zat, al zingend en dansend. De traditionele dansen zijn erg grappig om te zien! Alles ging heel officieel, het stel moest samen met de 8 getuigen voor in de zaal op een prachtig versierd podium zitten. Later op de avond kregen we te eten, uiteraard enjerra. Er was ruime keuze uit sauzen en aan het eind van de tafel stond een geit waar ze stukjes van af sneden. Echt gewoon een ( gestoofde?) geit, met uitzondering van zijn vel….( inclusief kop, ogen, hoorns, staart etc.) Heel grappig, maar wij hebben even afgeslagen hiervoor.
Zondag hadden we een Engelse dienst in het huis waar we slapen. Mooi makkelijk Een jongen uit Zuid Sudan die studeert op de universiteit in Mekelle belde Douglas op dat ze zouden komen met 20-25 nieuwe Zuid Sudanese studenten. ( normaal zijn er ong. 10 mensen in de kerk) Dus alle stoelen werden overal vandaan gehaald. Om kwart over 10 waren ze er nog niet dus we begonnen de dienst. Toen Douglas het slotgebed bad, kwamen ze opeens binnenstormen. Perfect Timing! Toen zag het echt zwart van de mensen gezien hun pik zwart zijn. Goed, de dienst was dus eigenlijk al afgelopen maar hun kwamen voor de dienst, dus Douglas begon maar weer opnieuw met een korte preek. No problem.. Een lange ochtend!
Vanaf maandag zijn we begonnen met werken op het project. We zijn momenteel voornamelijk bezig met het controleren van Engelse verslagen. Per kwartaal word er een verslag gemaakt van alle kinderen met schoolresultaten, gezondheid etc. Gezien hun engels niet zo goed of soms gewoon ronduit slecht is, is het noodzakelijk dat het even bijgewerkt word. Dus daar zijn we tot nu toe druk mee!
Maandag avond zijn we met Douglas en Messi meegeweest naar een bijbelstudie met hun voetbalteams. We hadden wat keepershandschoenen voor ze meegenomen, waar ze erg blij mee waren. We voelden ons redelijk ongemakkelijk toen iedereen klapte en ons ging bedanken. Daarna hadden we weer de bruiloft van het zelfde stel. Na 2/3 dagen komt het stel terug bij de ouders van het meisje om een soort afscheid te nemen etc. Dat was meer de traditionele bruiloft, dus ook wij ‘ moesten’ traditioneel gekleed.
We mogen niet klagen, we hebben het goed bij Douglas en Messi in huis. Het Injerra eten etc. is weer even wennen; de eerste maagproblemen melden zich al weer. Verder is het hier momenteel niet heel erg warm, we hebben vaak wel een vestje nodig. Maar het is vast beter dan Nederland:)

Sorry, het reisverslag is inmiddels best wel lang, hoop dat niet te saai is om te lezen:)

Lieve groet,
Mathilde & Mariska